Telegraaf-redactie zegt vertrouwen op in directie om benoeming hoofdredacteuren. Nou en?

Het bericht bereikte gisteren zo ongeveer alle media. Het klinkt als iets enorms maar dat is het formeel helemaal niet. Geen directielid van De Telegraaf heeft liggen woelen in bed – het rumoer op de redactie duurt al enige tijd. Hoe redactie en directie bij media met elkaar omgaan is meestal vastgelegd in een Redactiestatuut, De Telegraaf heeft er ook een, waarschijnlijk een enigszins aangepaste versie van dit model. De benoeming van een hoofdredacteur is aan de directie maar die ontvangt daarvoor mogelijk wel een voordracht van de Redactieraad. In het statuut staat bijvoorbeeld dit:

3.4
Er is een redactieraad, die het orgaan is voor de medezeggenschap van de redactie in alle zaken betreffende de redactionele taak en functie. De redactieraad is tevens het orgaan van wederzijdse informatie en onderling beraad tussen redactie en hoofdredactie en vertegenwoordigt bovendien de redactie bij het overleg met de directie.

En dit:

4.1.2
Bij benoeming van een hoofdredacteur is de directie verplicht voorafgaand aan de besluitvorming in de daartoe aangewezen organen, overeenkomstig het in artikel 3.7 bepaalde, advies in te winnen bij de redactieraad, die mede het recht heeft tot voordracht.

Dat alles is bij De Telegraaf ruimschoots achter de rug, de directie heeft het een en ander aangehoord en vervolgens twee andere personen dan de redactie(raad) wilde tot hoofdredacteur benoemd. Dat kun je wel aan de Belgen (De Telegraaf is in Belgische handen) overlaten, die denken in heel andere gezagsstructuren dan die rare Hollanders. De directie is daarmee dan wellicht afgeweken van het advies maar de redactieraad heeft niet recht van het geven van een bindend advies.

Als de directie afwijkt van de voordracht dat kan ze hooguit verplicht zijn dat te motiveren – dat kunnen ze best – en wellicht zelfs een afkoelingsperiode van een paar weken in acht te nemen.

Maar na dat soort plichtplegingen is het spel op de wagen en staat de benoeming.

Misschien gaan we nog een stakinkje meemaken, da’s erg in tegenwoordig. Maar met talloze trappelende en graagwillende redactionele ZZP-ers komt de krant echt wel vol.

Misschien is er langs de weg van de Ondernemingsraad nog een gangetje naar de Ondernemingskamer mogelijk, vragen om een onderzoek omdat er wordt getwijfeld aan een juist beleid. Maar daar gaat de rechter alleen maar in mee als de vlammen, in termen van continuïteit van de onderneming, uit het dak slaan. Daarvan is geen sprake, De Telegraaf en de onderneming waarvan de krant deel uitmaakt draaien financieel als een tierelier.

Vandaar dat ‘Nou en?” in de kop van dit artikel. De Volkskrant meldt dat de redactie zegt dat de directie ‘‘op amateuristische en schadelijke wijze heeft gehandeld’. Maar daar kunnen ze ter redactie ook wat van want als De Volkskrant dan vraagt wat de redactie er verder van verwacht is het antwoord ‘Dat gaan we uitzoeken. Daar kan ik nu nog niets zinnigs over zeggen.’

In de rubriek Mededelingen voor Land- en tuinbouw gaan we in op berichtgeving in de pers die weliswaar heel belangrijk oogt of klinkt maar in werkelijkheid grotendeels of overwegend een non-event betreft. Decennia geleden werd zo’n bericht dagelijks op de nationale radio uitgezonden. Miljoenen mensen moesten er zo noodgedwongen naar luisteren, een heel kleine minderheid had er iets aan. Wilt u weten hoe dat klonk, destijds, klik hier.