Een beetje Boomer weet het al: vaak – of tenminste soms – loopt het allemaal anders. Inez Weski dacht al aan haar oude dag, normaal op haar leeftijd. The jury is still out als het gaat om de berichtgeving over de juridische overdracht van haar advocatenkantoor aan haar zoon, niet zo lang voor haar arrestatie. Wist ze wat er ging komen? Of hield ze er tenminste rekening mee?
Er zou geen geld mee zijn gemoeid maar daar zullen de bedenkers van de ons allen bekende blauwe envelop misschien nog eens kritisch naar willen kijken. Geen geld betekent geen goodwill, dat klinkt niet erg waarschijnlijk als zo ongeveer iedereen in het criminele circuit lijkt te weten wie ze moeten bellen als de recherche aanklopt. Of binnenvalt.
Gisteren werd het regime van haar verblijf in de bajes verlicht maar ze zit er nog altijd. De verlichting houdt in dat ze nu zou kunnen praten met derden, anderen dan haar advocaten. Die advocaten lieten direct weten dat er niet gepraat gaat worden. Niet door hen. Niet door Weski. Ze beroepen zich op hun geheimhoudingsplicht hoewel we een flink aantal al dan niet zelfverklaarde deskundigen op dat gebied deze week hoorden uitleggen dat er uitzonderingen mogelijk zijn. Afgezien van de geheimhoudingsplicht heeft Weski tenminste één ander heel goede reden om niet te praten. Die reden is de bestendige gedragslijn die Ridouan Taghi lijkt te volgen en die erop neerkomt dat wie praat – of de verdenking op zich laadt om dat te gaan doen – moet gaan ‘slapen’ zoals een enkeltje Eeuwige Jachtvelden in die kringen eufemistisch wordt genoemd. Die oude dag zal Inez Weski zich anders hebben voorgesteld want pratend of niet, het lijkt erop dat ze door de omstandigheden min of meer gedwongen zal worden in de bajes te blijven. In voorlopige hechtenis of na een veroordeling die er, wellicht rekening houdend met de verzachtende omstandigheden dat haar en haar familie door haar client hel en verdoemenis zijn aangezegd als ze niet als facilitator voor hem zou willen optreden, wél zal moet komen als de verdenkingen bewezen worden. Want dan is sprake van een strafrechtelijk vergrijp waar straf op zal moeten staan, advocaat of niet. Taghi’s neef zit voor zo’n zelfde vergrijp al vast na zijn veroordeling.
